Enes Erdin's Blog

Tüm abilik yetkilerimle bir döneyim seni tuvalet bekcisi yapacam eyyy gömücü 😂😂

Kaçmak doğru seçilmiş bir kelime. Hani böyle üstüne koşa koşa gelen bir köpek görürsün de kaçarsın ya ona benzer birşey.

2-3 kez greencard başvurusu yapmıştım. Hani çok çıkmaz falan ama birgün yine sonuçlara bakıyorum. Kendi sonuçlarıma baktım, you are NOT selected diyor. Yani herşey yolunda çıkmamış 🙂 sonra da eşimin bilgilerini girdim. Baktım seçildin yazıyor. Hiçbir şey olmamış gibi masadan kalktım. Evde biraz tur atıp geri geldim bir daha baktım. Baktım ki seçildin yazıyor. Sonra bilgileri bir daha yazdım acaba yanlış olabilir mi diye yok seçildin diyor. Tabi bir keyif gelmedi değil 🙂 ama artık omuzlarımda ağır bir yük var: piyangoyu kazandığımı kimseye söylememem lazım. Etraf manyak kaynıyor hemen Amerikan uşağı olur oradan vatan hainliği falan gider artık.

Neyse kimseye söylemeden gittik görüştük falan Şubat gibi vizeleri almıştık. Dv2013 bu arada. 17 Haziran 2013 New York hava alanında işlemleri tamamladık ve artık yasal göçmendik 🙂 zor bir süreç yine de… Harcadığın para bir yana memur çocuğu olmanın verdiği garanticilik hissi ile nasıl gelip nasıl iş bulacağım diyorsun. Neyse uzun bir süre Türkiye’den iş aradım ama olmadı ne yazık ki, illa gelmen lazım. Zaten sonra Aralık ayında da 17/25 patlamıştı. Aynı lağım patlamış gibi. Ortalığı bok götürüyor ama insanlar da bu boktan memnun. O zaman dedim neden kalıyorum ki ben bu bok bataklığında?

Tabi bir yandan da garanti iş olsun diyorum. E sagede de sevenimiz var (!) En azından yaptığım işe saygı duyuluyor (!) Ama çıkalım dedim ya. Baktım Amerika olmuyor, İngiltere’de bir firma buldum görüştüm. 2016 başları. Firma apical. Tabi bu arada da başka bir garanti olan Amerika’da doktoraya başvurdum. Bir yandan da o gidiyor. Apical baya iyiydi, en son İngiltere’ye gidip mülakat yapacaktım gel gör ki onu da ARM satın almış. Bizim işler dondu, şansımı seveyim :)) Mayıs ayında da Amerika’dan doktora kabulü geldi. Bir baktım verdikleri maaş ayda 2000 dolar. Düş vergileri 1600 falan. Evlere baktım en ucuz kira 1300. Kalıyor mu sana 300? Duvarları kemirirsin artık. Neyse Haziran sonu Salih zengine dedim ki, izne çıkacağız, bu arada ramazan bayramı artı toplu izin, abi ben Amerika’dan kabul aldım herhalde gideceğim ama kesin değil. O da yukarıya haber vereyim mi dedi? Ben de yok şimdilik verme, belki olmaz ortalık karışmasın ama kesinleşince haber veririm dedim. Sonra büyük aile oturup konuştuk ve gidelim dedik. Sonra da uçak bileti aldım. 20 Ağustos gidiş. Çocuklar türkiyede kalacak, bir yıl sonra alacağım onları plan hesapta bu. Neyse zaten kesinleştiği için de laboratuvar boya badana olsa da ben sageye gidip işlerin devrine başlayacağım zaten, işte kartlar, tasarımlar, raporlar. Salak gibi oturup onlara çalışacaktım.

Neyse 15 temmuz Akhisarda bir parkta oturmuşuz dondurma yiyoruz. Bir haber geldi ki darbe oluyor. İçimden s.ktir lan böyle darbe mi olur? Parkta dondurma yiyoruz, bu ne biçim darbe dedim. Sonra eve gittik bakalım ne oluyor diye. İşte skmsonik 3 asker köprüyü kesmiş falan yurtta sulh konseyi denen, kaç yavşaktan oluştuğu hala belli olmayan bir ekip yönetime el koymaya çalışıyor.

Baya saçma gelmişti bana, hatta 5 yıl sonra gördüm ki gerçekten baya saçma. Neyse…

Ertesi gün de zaten Ankara’ya gidelim pazartesi iş başı yaparım diye plan yapmıştım zaten. Velhasıl, cumartesi akşam Ankara’ya geldik, pazartesi de işe gittim. Her yer boya badana oluyor, poşetlerin arasında çalışıyorum. Dediler ki izinler iptal edildi. İyi, bana hoş. Ha bu arada insan kaynakları da yok ortalıkta, izinde. Ben de gidecem ya dilekçeyi falan yazdım bir ay önceden ama verecek birisi yok. Neyse iKdan Murat’ın telefonunu buldum aradım. Dedim ki murat bak ben gidecem, sonra yok sen bir ay çalışman gerekir yasal zorunluluk falan demeyin bana dedim. O da biz öyle birşeyi şart koşmuyoruz, bir problem olmaz dedi. İyi güzel…

Neyse herkes geldi, bahçede bütün gün billur kebabı yapıyorlar. Sonra bir dedikodu: Hatice, insan kaynakları ile bir günlük süren toplantıya girmiş çalışanların dosyalarına bakıyorlarmış. Hani davudogluna yaz beni çiz beni falan saçma bir twit atan hatice var ya, hah işte o. Bana o sırada birisi dilekçeyi versen iyi olur demişti. Ben dilekçeyi verdim. Dediler ki alamayız. Neden? Bütün personel işlemleri durduruldu. İyi hadi bakalım.

Bir pazartesiydi herhalde, sageye geldik yine. Bu sefer bizi kapıda karşıladılar. Giremezsiniz hocam dediler. Neden? İşte… Kimlikleri aldılar sagolsunlar ankamale bıraktılar bizi. İyi ben de zaten evdeki eşyaları toplayacaktım. Neyse bir haftada eşyaları topladık elden çıkardık vesaire ama bir yandan da sageyi arıyorum yaw ben doktoraya gidecem, ta Şubat marttan beri zaten bu işle uğraşıyorum, şu istifamı alın da gideyim diyorum. Naifliğe bakar mısınız? istifamı alın gideyim… İstifamı alın gideyim LoooL. Neyse zaten bir akrabanın da düğünü vardı memlekete gittik, evi falan kapattık, hala sageyi arayıp ne oldu istifa diye soruyorum.

Birgün yine aradım böyle, Murat dedi ki biz sana bir mektup gönderdik almadın mı? Arkadaş, ben size 2 haftadır ne diyorum? Ev yok, kapattım, sen diyorsun mektup gönderdim. Ama ben hala naif bir şekilde diyorum ki, gideyim mektubu alayım da havalimanında gösterir geçer giderim ahahahhahhaha ulan Enes s.ktirnamenin neyini göstereceksin?

Neyse baktım işler salak saçma bir hale dönüyor. 10 ağustosta bir daha bilet aldım, 11 ağustosta Alitalia ile Amerika’ya geldim çok şükür.

Bitti mi? Biter mi hiç…

Eylül ayına girdik, belki 10 yıldır görmediğim bir arkadaş LinkedIn’den mesaj attı, Enes geçmiş olsun diyor. Ya, dedim, oldu işte birşeyler ne yapalım? Kader kısmet… Bak bak naifliğe bak. Sonra dedim ki, yaw sen nereden biliyorsun bunu? Dedi ki “resmi gazetede adın var…”. Ne?

Baktım ki bizim pasaportları iptal etmişler. Gerek görülürse aile fertlerinin de pasaportlarını iptal edebilirmiş operasyon çocukları. Çocuklar nerede? Onlar bok çukurunda kaldı. Ne yapacağız peki? Burası ise bambaşka, upuzun bir hikaye, filmini çekebiliriz…

I have an OrangePI Plus and the last time I used it was 2016, long long ago. I wanted to get it running again.

What I see is Raspbian group is making a great job for development. After flashing the focal distro I wanted to mount an external harddisk to my machine and start sharing files over it. In the past I turned my dummy printer to a smart one, anyway.

The hard part was adding a static IP to it but I came over it the easiest one I can. I created an sh file as root. I made it executable and added the following code in it.

ip addr add 192.168.10.11/24 dev eth0
ip link set dev eth0 up

Then as root I edited the crontab to run this file. It is running super smooth right now.

Killer Wireless Card

The following steps can help troubleshoot limited, no connectivity, and download problems with the Killer wireless card.

1. Download the latest Killer Network Manager Suite from the Killer Support website .
2. Uninstall the Wireless card driver from Programs and Features.
3. Uninstall the Killer driver from the Device Manager.
4. Restart the system.
5. Install the downloaded driver.
6. Go to the Device Manager.
7. Look for the Killer Wireless Card entry.
8. Right Click and go to Properties.
9. Click the Advanced tab.
10. Select Wireless Mode and change it to 08-11 a/b/g/n.
11. Click Ok and then wait for the wireless to reconnect and test if wireless is functioning properly.

Step 10 is really important

Recently I started using my new raspberry pi. To my experience starting the installation from the network took almost 8 hours to finish. I don’t know why but just for your information.
SSH
Raspberry Pi is not being shipped with an SSH server running. In order to enable SSH, create a file called ssh (no extension, nothing) in the boot partition of the SD card. When you start your Pi it will alert you saying that SSH is configured and PASSWORD became the DEFAULT one. So change your password if you want to use something different than the default raspberry password.
VNC
on terminal type raspi-config
go to interfaces
go to VNC and enable it
then go to screen resolution
do it something you like
save everything
it will ask for a reboot, reboot it. You are good to go.

Ey ilgili,

Bana yasattiklarin benim daha olgun bir insan olmam icin yardim etti. Beni daha iyi bir insan yaptigin icin sana tesekkur ediyorum. Sayende neyin dogru ve yanlis oldugunu daha iyi anladim. Gorevini bitirdin ve artik ozgursun, gidebilirsin. Senin hakkimda dusunduklerin beni mutlu etmedigi gibi uzmuyor da, seni onemsemiyorum. Ama unutma seni affetmem sana hakkimi helal ettigim manasina gelmiyor. Gule gule…

Gecen bir tweet okudum, diyordu ki, “Tilkiyi kurnaz yapan dehası değil, söylediği yalanlara inanan ahmaklardır.” baya guldum, hosuma gitti. Simdi bir grup cikmis normallesiyoruz artik diye seviniyor. Az nefeslen kardesim, nereye normallesiyorsun. Sunu soyleyeyim, hayatinda bir kez bile “Bu yurtta sulh konseyi nedir? uyeleri kimdir?” yada “4 gunluk er (sivilde coban) nasil agirlastirilmis muebbet alir?” diye soran yoksa, kusura bakmayin en hafif tabirle ahmaktir. Eee, bu tilki de sizi daha cok s.ker. Hadi kolay gelsin.

I found a small workaround for this. It does not look beautiful but it does the job.

Open your profile folder in mozilla home. it is something like .mozilla/SOMETHING.default/firefox    in your home directory

create a directory named chrome

in chrome create userContent.css

In that file put the code below

input[type=radio]{ outline: 1px solid red }

KALDIRIMLAR

Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.

Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.

İçimde damla damla bir korku birikiyor;
Sanıyorum, her sokak başını kesmiş devler…
Üstüme camlarını, hep simsiyah, dikiyor;
Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler.

Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi;
Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır.
Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi;
Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.

Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta;
Ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!

Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim, yol gitsin;
İki yanımdan aksın, bir sel gibi fenerler.
Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin;
Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler.

Ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim;
Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
Islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim;
Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.

Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya;
Alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
Dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi…